Okumanın artık bir külfet görüldüğü zamanlardayız. Okumanın ve okutmanın zorlukları karşısında zaman zaman isyan etmiş, bıkmış, tükenmiş insanların sesleri duyuluyor medyadan. Eğitimin ve eğitimcinin değersizleştiği aşikâr… Ancak böyle bir zamanda ve böyle bir ruh hali içerisinde olan toplumumuzda bile okumaktan zevk alan hatta sınavlara girmekten, sınav heyecanını yaşamaktan haz duyan insanlarda var. Bir arkadaşım vasıtasıyla kendisine ulaştığım Fikret Güngör, 52 yaşında, Amasya’nın Taşova ilçesinde bir sanayi esnafı ve üç çocuk babası bir öğrenci. Kendisiyle kısa bir tanışma sohbetimizin ardından soruyorum:

- Uzun yıllardır üniversite sınavlarına giriyormuşsunuz?

- Evet. Çok severim sınavlara girmeyi.

- Kaç yıldır devam ediyor sınavlara girme alışkanlığınız?

- 27 yıldır. 1991 yılında başladım sınavlara girmeye. Tekel’in sınavına girmiştim. 98 puan aldım ama gitmedim.

- Sınavlara girme amacınız nedir acaba?

- Normalde ben liseyi bitirdim diye biliyordum. Ancak bitirmemişim. Kaldığım ders ise beden eğitimi. Ve lise sonda bir derse daha girmemiştim. Askerde çavuş talimgâhından sonra Gaziantep’e gönderdiler. O yıllarda karakol komutanı olarak çavuşlar atanıyordu. Biz bir süre karakol komutanı kursu gördük. Kurs bitip karakollara atandığımızda bölük komutanı bana ne mezunu olduğumu sordu. Ben lise mezunu olduğumu söyledim ama komutan lise diploması almadığım için ortaokul mezunu olduğumu söyledi. Bu olay benim çok ağrıma gitti. Kendime -ilk işim bu diplomayı almak olacak- dedim.