Artık çalışmanın zorunluluk olarak görüldüğü bir dönemdeyiz ve insanlar meslek seçimi yaparken isteklerini öncelik olarak değil ekonomik durumları ve iş imkânlarına göre seçer oldu. Ancak böyle bir zamanda işinin zorluğuna rağmen işini severek yapan, neşe ile çalışan insanlar az da olsa var. Bunlardan biri de Kocaeli Üniversitesi’nde yemekhane görevlisi olan 65 yaşındaki Fevzi Güngör. Kocaeli Üniversitesi yemekhanesinde şarkılar söylemesiyle tanıdık biz Fevzi Güngör’ü. Kendisiyle gününün çoğunu geçirdiği yemekhanede buluşup, sohbet ettik.

“25 SENEDİR BU KURUMDA ÇALIŞIYORUM”

Erzurum doğumlu olan Güngör, 25 yıldır Kocaeli Üniversitesinin yemekhanesinde çalıştığını dile getirdi.  KOÜ Umuttepe Kampüsüne taşınmadan önce de üniversitenin bünyesinde çalışan Güngör, “Üniversite kurulduğu günden bu güne, yani 25 senedir bu kurumda çalışıyorum.” dedi.  Yemekhanede birçok işi severek yürüten Güngör, daha öncesinde farklı işlerde çalıştığını ve işini her zaman bağlılıkla yaptığını belirtti. Güngör, yemekhanede çalışmadan önce Yalavo’da sanayi fabrikası üretiminde çalıştığından bahsetti. Çevresi tarafından Mareşal Fevzi Çakmak olarak hitap edilen Fevzi Güngör’e, lakabının bir hikâyesi olup olmadığını sorduk. Güngör, isim benzerliği ya da özel bir hikâyesi olmadığını dile getirerek: “Uzun süredir çalıştığım ve kıdemli olduğum için bana Mareşal Fevzi Çakmak diyorlar.“ dedi.

“İŞİM BENİM AŞKIMDIR”

İnsanların genellikle iş başında somurtkan ve sadece işlerini bitirip eve gitmeye odaklı oldukları bir dönemden geçiyoruz. Bunun tam aksine işini severek ve neşeyle yapan Güngör, “Çünkü çalışmayı çok seviyorum. İşim benim aşkımdır.“ diyerek işine olan aşkını ve bağlılığını vurguladı.  Gençliğinde de hep böyle neşeli olduğunu söyleyen Güngör, pandemide okullar kapandığında enerjisini kendisine vakit ayırarak ve dinlenerek geçirdiğini belirtti. Pandemi sürecinde çalışma hayatına özlem duyduğunu dile getiren Güngör, “Tabii bir yandan da işimi, iş arkadaşlarımı ve öğrencileri özledim. Hepsi benim evlatlarım.” dedi.

Muhabir: Müjde Liçen